ให้แม่ชื่นใจ
 
 


วิศรุต จินดารัตน

 

พระธรรมยอห์น 16:21 “เมื่อผู้หญิงจะคลอดบุตร นางก็มีแต่ความทุกข์เพราะรู้ว่าวันเวลานั้น
               ใกล้จะมาถึงแล้ว แต่เมื่อคลอดบุตรแล้ว นางก็ไม่ได้คิดถึงความเจ็บปวดนั้นอีกเลย”

 
                การที่ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะคลอดบุตรเธอย่อมมีความเป็นทุกข์อยู่ในใจ เพราะรู้ว่าวันเวลา แห่งความเจ็บปวดกำลังจะมาถึง (Her hours of suffering has come) เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เป็นความวิตกกังวลถึงขั้นตอนของการคลอด โดยเฉพาะช่วงของการเคลื่อนผ่านช่องคลอดที่ทารกอาจติดขัด การคลอดไม่สามารถดำเนินไปได้ตามกระบวนการ อาจนำไปสู่การเสียชีวิตทั้งแม่และลูกที่คนทั่วไปเรียกว่าตายท้องกลม หรืออาจเป็นความกังวลใจว่าทารกที่คลอดมานั้นจะมีความพิกลพิการไม่สมประกอบ มีความเสี่ยงอยู่ในเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้คือความทุกข์ที่ผู้เป็นแม่แบกรับไว้เพียงลำพัง แต่เมื่อคลอดลูกแล้ว หรือ Process of delivery ผ่านพ้นไป แม่ก็ไม่ได้คิดถึงความทุกข์ ความลำบากหรือความเจ็บปวดนั้นอีกเลย ความกังวลใจกลับกลายเป็นความชื่นชมยินดี (Sorrow has turned into joy) แม่ยิ้มได้ทั้งน้ำตา

              พระธรรม 1 พงศาวดาร 4:9 “มีชายคนหนึ่งชื่อยาเบส เป็นคนที่สมควรแก่การเคารพยกย่องมากกว่า
ใครในบรรดาพี่น้องของเขา แม่ตั้งชื่อให้เขาว่า ยาเบส เพราะแม่คลอดเขา
ด้วยความเจ็บปวด” (His birth has been very painful)

              การคลอดยาเบส นำความเจ็บปวดมาให้แม่เป็นอย่างมากเป็นการคลอดที่แสนยากลำบาก แม่ต้องทรมานกับการคลอดในครั้งนั้น ไม่มียาชา ไม่มีการ block ไขสันหลัง คงจะคลอดเหมือนกับคนไทยโบราณที่ต้องผูกเชือกไว้กับขื่อแปเพื่อช่วยในการคลอด ความเจ็บปวดครั้งนั้นที่แม่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด แม่จึงตั้งชื่อให้เขาว่า “ยาเบส” (Jabez) ในภาษาฮีบรูมีความหมายว่า ความเจ็บปวด (pain) ในวัยเด็กเขาก็น่าจะถูกเพื่อนล้อว่าตัวแสบอะไรทำนองนั้น เพราะชื่อของเขาที่บ่งบอกหรือแม่อาจเล่าให้เขาฟังถึงความเจ็บปวดที่ได้รับจากการคลอดในครั้งนั้น
              ชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งที่แม่ต้องพบกับความเจ็บปวดอย่างที่สุดเมื่อคลอดเขาออกมาแต่เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เขาทดแทนความเจ็บปวด ความเศร้าโศกของแม่ ด้วยการเป็นคนดี พระคริสตธรรมคัมภีร์บันทึกไว้ว่า ยาเบสคือผู้ที่สมควรแก่การยกย่องอย่างที่สุด สมควรแก่การสดุดี มีเกียรติมากยิ่งกว่าใครในวงศ์ตระกูล นำความชื่นชมยินดีมาสู่แม่
              พระธรรม 1 พงศาวดาร 3 :10 เป็นคำอธิษฐานของยาเบส ที่คริสเตียนทั่วโลกถือเป็นแนวทางในการทูลขอ มีความว่า
              “ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรแก่ข้าพระองค์ และขยายเขตแดนของข้าพระองค์ ขอพระหัตถ์ของพระองค์อยู่กับข้าพระองค์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ให้พ้นจากเหตุร้าย เพื่อมิให้ข้าพระองค์เจ็บปวดกาย” และพระเจ้าทรงประทานให้ตามที่ยาเบสทูลขอ
              สาระสำคัญของคำอธิษฐานที่ยาเบสทูลขอและพระเจ้าทรงตอบความปรารถนาของเขานั้นมี 3 ประการ กล่าวคือ

              ประการแรก : “ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรแก่ข้าพระองค์” (Bless me)
การศึกษาอบรมที่แม่ให้แก่ยาเบสทำให้เขาเห็นคุณค่าของชีวิต คุณค่าของการเป็นผู้ประพฤติปฏิบัติตามคำสั่งสอน ตามมรรคาของพระเป็นเจ้า ทำให้ชีวิตของเขาเจริญขึ้น สมควรแก่การยกย่องสรรเสริญ นี่คือพระพร ให้เราทูลขอพระพรจากพระเจ้า ขอทรงอวยพรแก่ชีวิตของเรา ให้เราเห็นคุณค่าของชีวิต และให้ชีวิตของเราเป็นชีวิตที่มีแต่พระพร

              ประการที่สอง : “ขอพระเจ้าทรงขยายเขตแดนของข้าพระองค์” (expand my territory, enlarge my territory)
คำอธิษฐานของยาเบส ที่ทูลขอว่า “ขอทรงขยายเขตแดนของข้าพระองค์” นั้นไม่ได้หมายความว่า ขอให้ข้าพระองค์ร่ำรวย ขอทรัพย์สมบัติ ขออำนาจยศศักดิ์ แต่หมายถึง ขอให้ข้าพระองค์ได้ทำงาน ได้รับผิดชอบในงานที่ใหญ่ขึ้น ขอมอบความรับผิดชอบ ขอมอบพันธกิจที่ยิ่งใหญ่แก่ข้าพระองค์ ยาเบสไม่ได้ทูลขอความสะดวกสบายส่วนตัว แต่เป็นการทูลขอเพื่อรับใช้สังคม รับใช้ประเทศชาติ เป็นการทูลขอที่นักเรียนวัฒนาวิทยาลัยทุกคนน่าจะได้ถือเป็นแบบอย่างของความมุ่งมั่นในการทำงานเพื่อประโยชน์สุขแก่ผู้อื่น เป็นความภาคภูมิใจของคุณแม่ผู้ให้กำเนิดเรามา

              ประการสุดท้าย : “ขอพระเจ้าทรงรักษาข้าพระองค์ เพื่อมิให้ต้องได้รับความเจ็บปวด” (protect me from anything evil that might cause me pain)
อาจเป็นเพราะคำบอกเล่าของแม่ที่บอกยาเบสถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ เมื่อครั้งคลอดเขามา ยาเบสจึงอธิษฐานอ้อนวอนต่อพระเจ้า ขอพระองค์พิทักษ์รักษาตัวเขาไว้ ปกป้องคุ้มครองไม่ให้เขาต้องถูกทำให้เจ็บปวด หรือเพื่อไม่ให้ตนเองเป็นเหตุให้แม่ต้องเจ็บปวดซ้ำอีก (That he may not cause pain to others)
ความเจ็บปวดที่แม่ได้รับเมื่อคลอดเรามานั้นก็สุดแสนทรมานแล้ว คงไม่มีใครปรารถนาให้แม่ต้องพบกับความเจ็บปวดซึ่งเกิดจากการกระทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องของเราเป็นครั้งที่สอง ชื่อของยาเบสแม้จะหมายถึงความเจ็บปวด (pain) ความทุกข์ ความทรมานที่แม่ได้รับ แต่ชีวิตของเขานำมาซึ่งความชื่นชมยินดี ความภาคภูมิใจแก่แม่ ครอบครัว และวงศ์ตระกูล

              ในวันเฉลิมพระชนม์พรรษาสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ผู้เป็นแม่ของปวงชนชาวไทย จึงเป็นเวลาที่ทุกคนน่าจะได้ร่วมมือกันแสวงหาแนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ประสานรอยร้าว ร่วมกันแก้วิกฤติที่คนไทยทำร้าย ทำลายกันเอง ซึ่งเป็นบาดแผลทางสังคม อันนำความเจ็บปวดมาสู่ทุกภาคส่วนของประเทศ ขอพระเป็นเจ้าประทานพรแห่งสันติสุขให้เกิดแก่สังคมได้โดยเร็ว ขอทรงขยายอาณาเขตของความรักความเข้าใจ ในระหว่างคนไทยด้วยกัน และขอทรงพิทักษ์รักษาไม่ให้สังคมไทยต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้ โดยเฉพาะความเจ็บปวดที่จะเกิดแก่แม่ของแผ่นดินและแม่ของเราทุกคน

              พระธรรมสุภาษิต 23:25 “จงให้บิดามารดาของเจ้ายินดี จงให้ผู้ที่คลอดเจ้าเปรมปรีดิ์”

              ขอพระบารมีคุณขององค์พระเยซูคริสต์เจ้าทรงประทานพระพร ให้แม่ของเราทุกคนได้ชื่นใจ

อาเมน...